3- نکات ایمنی هنگام نصب داربستها
• استقرار داربستها
در داربستها نکته مهم این است که داربستهای تیمه کاره دارای علائم هشدار باشند، آنهم در مکانی کاملاً قابل رویت تا افراد از آن داربست استفاده نکنند همچنین در جاهایی که داربست ممکن است ایجاد خطر کند بایستی از نور، نوارهای رنگی و یا علائم هشداری و غیر متناسب با شرایط استفاده شود .
- آجرهای معمولی ممکن است جهت ساختمان سازی کاربرد داشته باشند اما شکنندگی طبیعی آنها باعث نامناسب بود نشان برای کاربرد بعنوان صفحه پایه داربست می شود.
بلوکهای حرارتی نیز در دسته آجرهای معمولی قرار دارند
- در مواقعی که صفحه پایه روی شیار، جوی یا مواردی از این قبیل می افتد بایستی صفحه پایه طول و استحکام کافی برای حذف خطر ریزش یا سقوط را داشته باشد
-اگر موقعیت مکانی صفحه فلزی و تخته زیر آن
طوری است که بر سر راه قرار می گیرد، بایستی از علایم هشدار دهنده و در مواقعی از چراغهای هشدار دهنده استفاده شود.
- داربست نباید روی manhole یا موارد مشابه نصب شود . زیرا در حالت اضطراری که نیاز به برداشتن پوشش (manhole) وجود دارد تاخیر در کار ایجاد می شود. این امکان نیز وجود دارد که پوشش مذکور ظرفیت تحمل بار وارده را نداشته باشد و بشکند.

• نکات ایمنی جهت نصب داربست به تفکیک اجزاء
الف ) زیر پایه ای (Base Plate)
- زیر پایه ای باید دقیقاً در مرکز تخته زیر ساز قرار گیرد.
- نصب پایه ها بدون زیر پایه ای فلزی بر روی تخته زیر ساز در محلهای نرم ممنوع است
- نصب زیر پایه ای بر روی هر نوع آجر ممنوع است
- نصب یک زیر پایه ای بر روی دو تکه تخته زیر ساز ممنوع است
- نصب زیر پایه ای و تخته زیر ساز بر روی ترانشه ها ممنوع است
- استفاده از زیر پایه ای معیوب ممنوع است
- استفاده از زیر پایه ای و تخته زیر ساز در محل رفت و آمد افراد ممنوع است مگر اینکه از علایم هشدار دهنده و نور موضعی مناسب استفاده شود.
- نصب زیر پایه ای بر روی منهول و دریچه ها ممنوع است.
ب ) بستهای اتصالی (Coupler)
- استفاده از بستهای اتصالی معیوب ( خمیده، خورده شده، آسیب دیده، با پیچهای خمیده هرز شده و ...) ممنوع است.
- بعد از نصب، کلیه بستهای اتصالی باید از نظر نوع و محکم بودن پیچها و لوله ها مورد بررسی قرار گیرند . همچنین استفاده از بستهای چدنی ممنوع است.
ج ) تخته زیر ساز (Sole Board):
- تخته زیر ساز باید بدون رنگ خوردگی و یا هرگونه نقص احتمالی باشد.
- تخته زیر ساز باید کاملاً تمیز بوده و ورقه فلزی در لبه ها داشته باشد.
- استفاده از تخته زیر ساز ترک خورده، روغنی و یا آغشته به مواد شیمیایی و یا تابدار ممنوع است.
- تخته زیر ساز معمولاً در سه ضخامت 63و50و38 میلی متر و در ابعاد 225 میلی متر به طول 9/3 متر مورد استفاده قرار می گیرند.
د)لوله ها (Standards-Ledgers-Transoms):
- لوله ها باید قبل از استفاده بازرسی شده و عاری از هرگونه خمیدگی، پیچیدگی و یا ترک خوردگی و شکستگی باشد.
-لوله ها معمولاً از جنس فولاد زنگ نزن، لوله های فولادی گالوانیزه و یا آلیاژهای آلومینیم با قطر داخلی 5 سانتی متر می باشد.
- استفاده از لوله های آلومینیمی به همراه لوله های فولادی در یک سازه ممنوع است.
- بلند کردن طول لوله ها فقط با استفاده از کوپلر آستینی (Sleeve Coupler) مجاز است.
- در صورت اتصال لوله ها به هم،قدرت اتصال باید معادل حالت اولیه باشد.
-کلیه لوله ها و بستها باید در فواصل منظم، بازرسی و قطعات معیوب در اسرع وقت تعویض شوند .
ه) الوارها (Planks)
-الوارها باید عاری از هرگونه بریدگی،شکاف،ترک،خمیدگی،پیچیدگی و یا آلودگی به روغن باشند.
-الوارهای مورد استفاده در ساخت سکوهای کاری باید بر روی میله های عرضی قرار گیرند.
-فاصله بین میله های عرضی حمایت کننده از الوار با توجه به طول و ضخامت الوار تعیین می شود. در عمل برای الوارهای به ضخامت 38 میلی متر و طول 9/3 متر از چهار میله حمایتی استفاده می شود.
-به منظور جلوگیری از لغزیدن الوار، انتهای الوارها باید به میله های عرضی حمایتی بسته شوند.
-لبه جلویی سکوهای کاری تا سطح کار نباید بیش از 36 سانتی متر فاصله داشته باشد مگر نرده حفاظتی در جلوی سکوی کاری نصب شده باشد و یا از وسایل حفاظت در برابر سقوط استفاده شود.
-سکوی کاری بایستی حداکثر 60 سانتی متر بیش از دو انتهای محل کار امتداد یابد.
-حداقل عرض سکوی کاری 85 سانتی متر می باشد و حداقل عرض الوارها برای تشکیل این سکوی کاری 225 میلی متر می باشد.
-بخشهای اضافی الوارها که از سکوی کاری و میله های عرضی حمایتی خارج شده اند، باید توسط حفاظهای مناسب، به گونه ای که سکوی کاری جدا شوند که امکان رفتن افراد بر روی آنها نباشد.
-هر الوار نباید بیشتر از 45 سانتی متر از میله های عرضی حمایتی زیرین خارج شود.
-بار گذاری بر روی الوارها باید به طور یکنواخت ودر حد توصیه شده برای الوار باشد
و)نرده های محافظ
- نرده ها باید از نظر پوشش، ترک خوردگی و کجی بررسی شوند.
- ارتفاع نرده پایینی بایستی حداقل 150mm باشد.
- قبل از بر پا کردن داربست، پشت بندهای عمودی و مورب باید از نظر وجود نقص مورد بررسی قرار گیرند.
- ثبات و عدم ثبات اتصالات را کنترل کنید.
- از طرز صحیح قرار گیری پایه ها و قابلیت سرویس دهی آنها مطمئن شوید.
- موقع برپا کردن داربستها همیشه به موارد ذیل توجه کنید:
- تجهیزات حفاظت فردی افراد را کنترل کرده (مثل کلاه ایمنی، دستکش، حفاظ چشم، لباس کار سرتا سری و غیره) و بخاطر داشته باشید هر چیز سست و آویزان مثل لباس، حلقه ها،زنجیره ها و ساعتها قادرند باعث گیر کردن افراد و سقوط آنها شوند. همچنین سقوط محتویات جیب ممکن است باعث صدمه به اشخاص یا اشیاء شوند.
- همیشه زمینی را که قرار است روی آن داربست بسته شود از نظر نرمی، شلی یا ناهمواری و نیاز به حایل داربست کنترل کنید.
- جایی را که داربست مسدود می کند از نظر مسایل مهمی مثل کلیدهای فرمان نقاط آتش و غیره بررسی کنید.
- مکانی را که داربست روی آن نصب می شود از نظر وجود manhole و موارد مشابه دیگر مورد توجه قرار داده و از نظر سطح خطر مثل خطوط نیرو، جرثقیلهای متحرک و غیره کنترل کنید و نیز به مواردی مثل خروج پرسنل از شرکت و موارد مشابه به توجه داشته باشید.
- اگر داربست در خارج از ساختمان است همیشه به شرایط آب و هوایی توجه کنید، در صورت عدم توجه به سرما،باران و برف شرایط خطرناکی ایجاد خواهد شد.
- در مکانهایی که سرعت باد بیش از 20mile/h است نباید داربست برپا کرد.
- برای داربستها در شب ملاحظات نوری را در نظر داشته باشید.
- همیشه به خطراتی که از بالا ی سر کارگران راتهدید می کند توجه نمائید بررسی کنید که آیا به علایم و وسایل هشدار این خطر نیاز است.
- همیشه ناظر را از محل نصب داربست مطلع کنید. - کنترل کنید که آیا طول طناب بالا بر مناسب است .
- همیشه قبل از ساختن ایستگاههای بعدی داربست، ایستگاه قبلی را بطور دقیق تراز کنید. شمع داربست را همیشه در نزدیکترین ایستگاه ممکن بر پا کنید واز نردبانهای موجود جهت بالا و پایین رفتن از داربست بهره بگیرید.
- سعی کنید هرگز از توصیه هایی که جهت کار در ارتفاع شده است تخطی نکنید مثلاً قطعات را از داربست بالا و پایین پرتاب نکنید و از بار کاری ایمن مختص داربست فراتر نروید.
- سیستم بالا بر باید بطور مناسبی با اتصالات Right Angle به لوله هایی با ارتفاع بیش از دو متر از سطح زمین وصل شده باشد، مگرا ینکه شمع های بکار رفته بیش از 760mm از خارجی ترین لوله بیرون ترباشند.
-جرثقیل سقفی باید طوری باشد که موقعی که بار به آن آویزان است نلغزد چنانچه جرثقیل دارای قلاب دهان باز است بایستی با بست یا طناب بسته شود که رها نشود این عمل اصطلاحاً Mousing نامیده می شود. همچنین لازم است طناب دارای یک گره کنترل به شکل 8 باشد.
- باتوجه به اینکه هنگام بلند کردن بار نیروی وارده به جرثقیل دو برابر وزنه آویزان است هنگام بلند کردن بار بیشترین باری که میتوان بلند کرد 50kg است.
- موقع بالا و پایین کردن بار توجه کنید که ممکن است روی افراد سقوط کند و همچنین در صورت وجود اضافه بار ممکن است ساختمان ریزش کند لذا هنگام استفاده از جرثقیل برای بالا بردن بار باید از کلاه ایمنی استفاده شود. در ضمن بدلیل خطر ریزش و گردو غبار لازم است از عینکهای ایمنی استفاده شود .



ز)بستها (Ties)
-داربست باید توسط بستهای مناسب و لوله ها به سازه متصل شود.
-بستهای مهاری بالایی باید تا حد امکان نزدیک به بالاترین بخش داربست وصل شود.
-بستهای مهاری تا زمان پایان کار داربست نباید از داربست باز شوند
-بستهای مهاری پایینی باید حداکثر در ارتفاع چهار برابر عرض داربست نصب شوند.
ک ) باد بند (Bracing)
-هنگامی که ارتفاع داربست بیش از چهار برابر عرض داربست است استفاده از باد بند الزامی است.

4. نکات ایمنی به‏کارگیری داربستها
-استفاده از کفش های ایمنی غیر لغزنده برای کار بر روی داربست الزامی است.
-کار بر روی داربست های معلق علاوه بر اقلام حفاظتی داربست های ثابت نیازمند کمربند ایمنی است که به سازه داربست متصل شده است.
-کمربندهای ایمنی نباید باعث جراحت یا مرگ در هنگام سقوط شوند.
-جمع آوری تمام مواد، تجهیزات ضایعات و تمیز کردن سکوی کار پس از پایان کار یا در انتهای شیفت کار الزامی است .
-در صورت اجبار به کار بر روی داربست در هوای برفی ضمن استفاده از کفش های غیر لغزنده پاشیدن شن بر روی سکوی کاری الزامی است.
1- داربستهای متحرک
-جابجایی داربستهای متحرک، هنگامی که افراد بر روی آن قرار دارند، ممنوع است
-اعمال نیرو برای حرکت داربست متحرک باید حتی المقدور نزدیک پایه ها باشد و در هر صورت بیش از 5 فوت بالاتر از سطح پایه حمایت کننده نباشد.
-اگر از نیروی متحرک موتوری استفاده می شود اولاً نیرو باید مستقیم به چرخها وارد شود و ثانیاً سرعت بیش از 3/0 متر بر ثانیه نباشد.

2- داربستهای معلق:
-سطح کاری این داربستها درهر حال باید تراز باشد.
-حداکثر بار اعمالی بر سکوی کار داربستهای معلق 100 تا 200 کیلوگرم بر متر مربع می باشد.
-انجام اقدامات لازم (وزنه های تعادلی، اتصال به سقف و ...) برای جلوگیری از سقوط داربست الزامی است.
-وزنه های تعادلی باید به محل امنی متصل شده و حرکت نکنند. نباید از کیسه های شن،سنگ،آجر و غیره به عنوان وزنه تعادلی استفاده کرد.
-وقتی چند داربست معلق به طور همزمان به کارگرفته می شوند نباید آنها را بهم متصل کرد.
-طناب داربستهای معلق باید حداقل توانایی تحمل شش برابر حداکثر بار مجاز را بدون آسیب داشته باشد.
-کاربرد طنابهای تعمیر شده یا معیوب به هر شکل در داربستهای معلق ممنوع است
-اتصال طنابها به هم فقط باید از طریق اتصالات استاندارد انجام گیرد.
-در صورت وجود هر گونه آسیب فیزیکی یا هرگونه آسیب ناشی از تماس با جریان برق، طناب را باید تعویض کرد.
-طنابها باید از تماس با حرارت و مواد خورنده محافظت شوند.
-طناب های جلوگیری از چرخش داربست های معلق باید به اندازه ای باشند که به زمین برسند . استفاده از طناب های بلندتر و یا بلند کردن طول طناب به هر روش ممنوع است.
-در پایین ترین سطح سکوی کاری، حداقل باید چهار دور طناب بر روی قرقره بالا بر وجود داشته باشد.
-کلیه باربرها باید علاوه بر ترمز عملیاتی معمول، به یک ترمز اضطراری مجهز باشند تا در زمان تغییر ناگهانی گشتاور یا شتاب خارج از حد نرمال عمل نماید .
-در داربست های معلق سازه حمایت کننده داربست باید قادر به تحمل حداقل باری معادل چهار برابر بار کاری مورد نظر علاوه بر وزن داربست را داشته باشد.
-در داربست های معلق وزن افراد، تجهیزات نباید بیشتر از توان سیستم بالابر باشد.

5. مسیرهای دسترسی/ سکوهای کاری
-ورود و خرج به سکوی کاری فقط از طریق راههای ایمن که به همین منظور در نظر گرفته شده انجام می شود و بالا رفتن از داربست ممنوع است.
-نردبان ورودی به سکوی کاری باید به طور مطمئن به سکوی کاری متصل شود
-نردبان باید حداقل یک متر بالاتر از سطح سکوی کاری امتداد یابد.
-نردبان داربست باید به گونه ای نصب شود که ارتفاع اولین پله تا سطح کاری زیر آن بیش از 61 سانتی متر نباشد.
-در فواصل عمودی 7/3 متری باید برای پله های دسترسی، پاگرد در نظر گرفته شود.
47-حداقل عرض پله ها باید 41 سانتی متر باشد، مگر برای نردبانهای داربستهای متحرک که حداقل عرض،30 سانتی متر می باشد.
-نردبانها باید با زاویه بین 40 تا 60 درجه نسبت به افق قرار گیرند.
-فواصل پله ها بایدبرابر بوده و اختلاف آنها بیش از 6/0 سانتی متر نشود.
-عمق پله ها بایدبرابر بوده و اختلاف آنها بیش از 6/0 سانتی متر نشود.
-رامپهای با ارتفاع 8/1 متری یا بیشتر باید نرده محافظ داشته باشند.
-حداکثر شیب رامپها بیش از 20 درجه نسبت به افق می باشند.
-بر روی سکوی کاری داربست نباید از نردبان برای افزایش ارتفاع سکوی کاری کارگران استفاده کرد.
-کف سکوی کار باید به طور کامل پوشانیده شده و هیچگونه شکاف و سوراخی به عرض بیشتر از 5/2 سانتیمتر نداشته باشد.
-درهنگام بالا رفتن از داربست،حمل بار با دست ممنوع است.
-استفاده از تیغه لودر و وسایل مشابه مشابه به عنوان سکوی کاری ممنوع است.
-استفاده از لیفتراک تیغه ای به عنوان سکوی کار و داربست موقت، به شرطی که سکوی کار به طور کامل به تیغه متصل شود و در حین کار لیفتراک حرکت نکند، بلامانع است.

6. نرد ه‏های محافظ
-نصب حفاظ جانبی در اطراف سکوی کاری و هرگونه سوراخهای موجود در کف سکوی کار برای تمام داربستهای با ارتفاع بیش از 2 متر از سطح زمین الزامی است.
-داربستهایی که در داخل یک سازه نصب می شوند و به طور کامل تمام کف سازه را پوشانده و فضایی برای سقوط ایجاد نمی کنند نیازمند حفاظ جانبی نمی باشند.
-حفاظ های جانبی در سه ردیف بالایی و میانی و انتهایی نصب می شوند، که توسط پایه های حمایتی در فواصل 3 متر به هم متصل می شوند.
-حفاظ جانبی میانی به ابعاد 10*5/2 و حفاظ جانبی بالایی به ابعاد
10* 5سانتی متر بر روی سکوی کاری نصب می شوند.
-به منظور جلوگیری از سقوط اشیاء از روی سکوی کاری نصب لبه محافط به ارتفاع 10 سانتی متر در اطراف لبه سکوی کاری دارست های های با ارتفاع بیشتر از 3 متر الزامی است.
-ارتفاع نرده بالایی حفاظ بین 90 تا 105 سانتی متر است و باید تحمل اعمال نیروی افقی 100 کیلوگرمی را داشته باشد.
-نرده میانی حفاظ باید تحمل اعمال نیروی 75 کیلوگرم را داشته باشد.
-ارتفاع نرده پایینی حفاظ 15 تا 5/22 سانتی متر از کف می باشد.
-سطوح نرده های محافظ باید به گونه ای پرداخت شده باشدکه باعث آسیب به افراد یا سقوط آنها نشود.
7. سایر الزامات داربست‏ها
انتهای تخته دار بستها که روی هم قرار می‏گیرند نباید از 4 برابر پهنار تخته تجاوز نماید . ساختار دار بست باید فاقد نقص بوده و در قسمتهای فلزی خوردگی دیده نشود. اتصالات معیوب بایستی تعمیر شوند. سازه باید هفته ای یک بار، یا بلافاصله بعد از یک شرایط آب و هوایی بد ( باد، برف و غیره) توسط فردی ماهر بازدید شوند. فضای باز مورد نیاز جلوی سکوی کار چنانچه برای نشستن یک نفر باشد نباید از 300mm تجاوز کند. عموماً اندازه تخته داربستها بصورت زیر است:
1- طول 105m و ضخامت 38mm
2- طول 2.6m و ضخامت 50mm
پایه دار بست با توجه به ملاحظات قانونی بایستی توسط فردی ماهر و صاحب صلاحیت احداث شود و دارای مشخصات زیر باشند.
- ساختاری خوب داشته باشند.
- خوب نگهداری شوند
- بدون عیب باشند
- به آسانی قابل دسترس باشند
- هر نوع شیبی نباید از مورد مقابل تجاوز کند
موقعی که داربست باز است باید دارای هشدار به افراد جهت عدم استفاده باشد.
تخته داربستها باید بطور مطمئن ساپورت شوند حداقل عرض فضای راه رفتن در صورت تحمل بار 850 mm، در صورت نبود بار 700mm و چنانچه فقط برای گذر باشد 430mm است . چنانچه داربست بعنوان حفاظ استفاده شود باید دارای ارتفاع (از سطح کار) حداقل 900mm تا 1500mm باشد.
-پیش از جابجایی داربست باید تمام مواد از سطح داربست پایین آورده شده و یا به نحو ایمنی مهار شوند.
-جابجایی داربست باید زیر نظر فرد مجرب آموزش دیده انجام شود.
-در صورت استفاده از داربست های پیش ساخته، نباید از قطعات داربست های شرکتهای مختلف برای یک داربست استفاده کرد.

8. نگهداری داربست‏ها
طولهای معمول لوله های داربست عبارتند از 6.3m (21ft)، 1.8m (6ft)، 1.5m (5ft ). طولهای مختلف باید در جایگاههای مجزا نگهداری شوند و تخته داربستها باید در مقابل شرایط آب و هوایی حفظ شوند و روی تکه تخته هایی قرار داده شوند.
• نصب تخته داربست
فاصله putlogs و Transoms که برای حمایت یک تخته به کار گرفته می شوند، بر اساس مقاومت و ضخامت تخته ها تعیین می شود . برای تخته های 38mm این فاصله نبایداز 1.5m (5ft) و برای تخته های 50mm این فاصله نباید از 2.6m (6in- 8ft) تجاوز کند. در عمل تخته ای با طول 3.9m و ضخامت 38mm باید در چهار نقطه ساپورت داشته باشد. فضای بین لبه سطح کار با ساختمان بایستی تا جایی که ممکن است کم باشد و در شرایط خاص نیز از 300mm (12in) تجاوز نکند. موقعی که سطح کار به دیوار نزدیک احتمال سقوط فرد وجود ندارد. تخته ها باید تکیه گاه محکمی داشته باشند و بطور یکنواخت روی ساپورتها قرار گیرند مقدار بیرون زدگی تخته از روی ساپورت حداقل 50 میلی متر و حداکثر 150 میلی متر می باشد.
برای ایمنی بیشتر تخته داربست های کوتاه باید از دو طرف ثابت شوند.
چنانچه مصالح ساختمانی روی تخته ها قرار داده نمی شود پهنای هر تخته حداقل 255mm خواهد بود و اگر مصالح ساختمانی روی تخته ها قرار داده شود حداقل عرض 4*225mm خواهد بود

9. بازرسی
1.انتخاب و بازرسی تخته های داربست
- تخته داربستها بایستی از الوار ویژه ساخته شده باشند و با استاندارد مطابقت داشته باشند.
- تخته های داربست باید بمنظور مشخص شدن نقص بازرسی شوند بمنظور جلوگیری از پنهان شدن نقص تخته داربستها نبایستی آنها را رنگ آمیزی نمود. در مواقع لزوم نیز میتوان ازتخته داربست مقاوم به آتش سوزی استفاده نمود .تخته ها بایستی تمیز نگهداشته شوند و تسمه پیچ آهنی شده یا بطور مطمئن با صفحات فلزی میخ کوب شده باشند. تخته های صدمه دیده باید تعمیر شده و یا حذف شوند .
- در صورت تعمیر تنها در صورت تطابق با استاندارد اصلی به کار باز گردانده می شوند. خاطر نشان می سازد تخته هایی که از میخ آنها بیرون زده باشد و یا دارای نواقص مشابه باشد مورد تایید نیستند .
2- انتخاب و بازرسی لوله های داربست
- لوله ها بایستی در مکانی خشک و طبقه بندی شده بر اساس نوع و جنسشان نگهداری شوند . طولهای معمول لوله ها عبارتند از :
m 6.3، m 1.5، m 1.8
همچنین سه گروه اصلی مواد تشکیل دهنده جنس لوله داربستها عبارتند از :
- لوله های کربنی سیاه رنگ
- لوله های کربنی توانیزه
- لوله های آلیاژ آلومینیم
- لوله های آلومینیمی و کربنی نبایستی تواماً در یک ساختار بکار روند.
وزن واندازه معمول لوله ها :
- لوله های کربنی سیاه و گالوانیزه
قطر 48.3mm ضخامت 4mm، وزن 4.37 kg/m
- لوله های آلومینیومی
قطر 48.3mm ضخامت 4.47mm، وزن 1.67 kg/m
خاطر نشان می سازد که لوله های داربستها نباید در معرض دمای زیاد مثل دمای جوشکاری قرار گیرند.
10.الزامات آموزشی
-کارگران موظف به کار بر روی داربست به‏ویژه کارگران تعمیر ونگهداری باید هر سال در کلاسهای آموزشی آشنایی با مخاطرات کار با انواع داربست ها و نحوه کنترل و یا به حداقل رسانیدن آنها شرکت و رونوشت شرکت در دوره های آموزشی در پرونده آنها ثبت شود.
موارد آموزشی این کلاسها به شرح زیر است:
- ماهیت خطرات الکتریکی سقوط و افتادن اشیاء
- نحوه استفاده درست از داربست
- جابجایی ایمن مواد بر روی داربست
- حداکثر بار مجاز، قابلیت و ظرفیت تحمل بار داربست
- اقلام حفاظتی لازم برای کار بر روی داربست




نردبانهای تکیه دهنده هنگام استفاده :
• مدت زمان استفاده کوتاه باشد( حداکثر 30 دقیقه)
• کار سبک ( حداکثر 10 کیلو گرم)
• زاویه نردبان 75 درجه
• همیشه نردبان را موقع بالا رفتن محکم بگیرید
• بیش از حد بالا نروید – مطمئن شوید قلابتان تسمه درون نردبان است و هر دو پا را در طی کل کار روی یک پله نگهدارید
• از سه پله آخر بالاتر کار نکنید – ایستادن در این وضعیت یک جای دست برایتان ایجاد میکند

آماده ساختن نردبان های متحرک جهت استفاده:
• روزانه قبل از استغاده نردبان ( از جمله پایه های آن را چک کنید)
• مطمئن شوید فضای کافی برای باز شدن کامل نردبان وجود دارد
• از ابزارهای قفل کننده استفاده کنید
• زمینی که نردبا روی آن قرار گرفته است سفت و هموار باشد
• کف پایه های نردبان تمیز و لیز نباشد
نردبانهای متحرک حین استفاده:
• مدت زمان استفاده کوتاه باشد( حداکثر 30 دقیقه)
• کار سبک ( حداکثر 10 کیلو گرم)
• از دو پله اخر بالا نروید ( سه پله آخر در نردبانهای متحرک تا شدنی / دوطرفه) مگر جای دست امن در پله ها داشته باشد
• از کار کردن به پهلو خودداری کنید
• بیش از حد بالا نروید – مطمئن شوید قلابتان تسمه درون نردبان است و هر دو پا را در طی کل کار روی یک پله نگهدارید.

.... پایان ....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: